میرزا علی احمدی میانجی، در چهارم محرم 1345 ق . در روستای «پورسخلو» از توابع شهرستان میانه دیده به جهان گشود. او در سال 1363 ق . پس از آموختن مقدمات علوم اسلامی و سطح، در میانه و تبریز به شهر قم هجرت کرد، در یکی از حجرههای مدرسه دارالشفاء مسکن گزید و دروس سطوح عالی را از محضر استادان آن حوزه آموخت .
مکاتیب الرسول - مجموعه مکاتبات پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) - مهمترین آثار قلمی آن بزرگوار است .
جلسات اخلاقی استاد احمدی در قم محفل انس جوانان دانشجو و طلبه بود. چند توصیه اخلاقی آن پارسای زنده یاد را از نظر میگذارنیم .
گناه آثار وضعی دارد حتی بعد از توبه نیز آن آثار در روح انسان باقی میماند و برای همین نیز در آیات قرآن بعد از کلمه «تابوا» (توبه کنید)؛ کلمه «اصلحوا» (اصلاح کنید) آمده است؛ یعنی صِرف توبه کافی نیست. بعد از آن باید با جدیت به اصلاح روح پرداخت تا آثار وضعی گناه از جان و دل زدوده شود.
از خدا حاجت خواستن، خودش توفیق است. در دعا هست که، «اما الراحل الیک قریب المسافة» منظور از راحل این است که خدایا، کسی که میخواهد به سوی تو بیاید، قریب المسافة است . من به ذهنم آمده که شاید قریب المسافة این باشد که عبد هر قدر هم دور باشد، اگر بخواهد برگردد، فاصله نزدیک است؛ فقط یک دفعه بگوید: نفهمیدم، خدایا، نفهمیدم؛ غلط کردم .
امتحان در «خوشی» خیلی مشکل است. من خیال میکنم از هزار، یک نفر از عهده امتحانش بیرون میآید. خدا پول بدهد، مقام بدهد، صحت بدن بدهد، وسایل و امکانات بدهد، آدم خودش را گم نکند؟! چند نفر میتوانند از عهده امتحان بیرون بیایند؟!
یکی از آداب دعا این است که به خدا راه نشان ندهیم .
ما باید از فضل خدا بخواهیم، دیگر بقیه کارها به دست خدا است. بگوییم خدایا میدانی که من احتیاج دارم به فلان عطیه شما .
مرحوم علامه طباطبایی میفرماید: آداب دعا این است که از فضل خدا بخواهی و در راه و خصوصیات آن دخالت نکنی .
وقتی آدم شرح حال بزرگان و وارستگان را میخواند، فایدهاش این است که احساس کمبود میکند . مقامات آنها را میبیند و آن وقت میفهمد چقدر از نظر معنوی کمبود دارد. آیة الله بهاءالدینی میفرمودند: اگر کسی «وصل» را درک نکند، نمیفهمد معنای «فصل» چیست و چرا علی (علیه‌السلام) در دعای کمیل میفرماید: توان فراق تو را ندارم .
منبع:
مجله پرسمان، پیش شماره 8 ، عبدالرحیم اباذری .
